Ιδέες, τρόποι και παραδείγματα για το πως μπορείτε με κλασσικής γραμμής βασικά έπιπλα να δημιουργήσετε ένα ιδιαίτερα κομψό σαλόνι διαφοροποιώντας αποχρώσεις και ποιότητες υφασμάτων, χρώματα σε τοίχους, συνδυασμούς επίπλων και μικρότερα διακοσμητικά στοιχεία σε σχέση με αυτά που ορίζουν το “αυστηρά” κλασσικό ή νεοκλασσικό στυλ και χρησιμοποιώντας “γενναίες” δόσεις μπεζ-λευκού.
Την απόλυτα κλασσική γραμμή καναπέ – πολυθρόνας “σπάνε” το ρουστίκ τραπέζι και οι μεταλλικές λεπτομέρειες στα διακοσμητικά αντικείμενα, ενώ και το μονόχρωμο ψάθινο χαλί συμβάλλει σημαντικά στην γενική εικόνα που συνόλου, που θα είχε πολύ διαφορετική όψη αν πχ είχε χρησιμοποιηθεί ένα κλασσικό χαλί, πορσελάνινα ή συμπαγή ξύλινα αντικείμενα κλπ.
Σίγουρα δεν είναι αυτό που θα φανταζόταν κανείς αν άκουγε “μαρμάρινο τζάκι και βελούδινα υφάσματα”.
Και όμως παρά την χρήση των συγκεκριμένων στοιχείων και την εντελώς κλασσική φόρμα του καναπέ, η διχρωμία γκρι-ροζ, το πράσινο στον τοίχο, το πολύ λιτό τραπεζάκι και τα μοτίβα των υφασμάτων οδηγούν τελικά τον πολύ καλαίσθητο χώρο, χωρίς βεβαίως να μπορεί να χαρακτηριστεί “μοντέρνος”, προς το vintage με στοιχεία floral και σε καμιά περίπτωση στο αυστηρά κλασσικό.
Η πιο απλή “συνταγή” για να ελαφρύνετε την εικόνα του καθιστικού όταν το σύνολο των επίπλων σας κινείτε σε κλασσικό στυλ, όπως στο συγκεκριμένο παράδειγμα οι καναπέδες και τα τραπεζάκια, είναι η χρήση ανοιχτόχρωμων αποχρώσεων (λευκό-μπεζ) στις μεγάλες επιφάνειες (υφάσματα επίπλωσης, χαλί, κουρτίνες) και η χρήση πιο μοντέρνων επιμέρους διακοσμητικών στοιχείων όπως εδώ το πολύ ιδιαίτερο φωτιστικό και οι γυάλες.
Πιο κλασσικό σε φόρμες επίπλων και υφάσματα απλώς δεν γίνεται.
Όμως, ενώ ο ίδιος χώρος -αν είχε χρησιμοποιηθεί ένα έντονων αποχρώσεων χαλί αντί για το συγκεκριμένο με το διακριτικό μοτίβο, κλασσικοί πίνακες-κορνίζες αντί για τα εντελώς λιτά κάδρα, πορσελάνινα αντικείμενα, ασημικά κλπ. αντί για τα διαφανή γυάλινα βάζα, ένα “βαρύ” ξύλινο τραπέζι κι ένας κρυστάλλινος πολυέλαιος στην θέση των μεταλλικών- θα μπορούσε να είναι η επιτομή του κλασσικού ύφους, οι συγκεκριμένες επιλογές σε όλα τα επιμέρους στοιχεία εκτός των καθισμάτων και η πλήρης απουσία ξύλινων στοιχείων διαμορφώνει ένα ευχάριστο και εντελώς “ελαφρύ” οπτικά σύνολο.
Η φωτεινότητα του χώρου,οι λευκοί τοίχοι και το χαλί σχεδόν “εξαφανίζουν” οπτικά τον καναπέ έτσι όλη την προσοχή τραβούν σχεδόν αποκλειστικά το πολύ ιδιαίτερα country – rustic τραπέζι και τα πολύ όμορφα μοτίβα των μαξιλαριών σε γήινες αποχρώσεις.
Αν ο καναπές ήταν πχ σε μπορντώ απόχρωση, το χαλί σε επίσης έντονα κλασσικά μοτίβα και το σύνολο συμπλήρωνε μια “βαριά” κουρτίνα φυσικά και δεν θα συνέβαινε το ίδιο, ο ίδιος χώρος θα ήταν απλώς ένα “τυπικό κλασσικό σαλόνι”.
Νεοκλασσικό στυλ που ακροβατεί ακόμη και στα όρια του ελαφρά μοντέρνου ρουστίκ. Οι ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις του ξύλου, το μοντέρνο πλεχτό πουφ, το ψάθινο χαλί, ο απλός καθρέφτης και οι παστέλ γενικά αποχρώσεις δημιουργούν μια πολύ “ανάλαφρη” εικόνα, παρά την εντελώς κλασσική φόρμα των περισσότερων επίπλων.
Ακόμη ένας φουλ κλασσικός χώρος σε ότι αφορά τα έπιπλα, τα περισσότερα υφάσματα αλλά και επιμέρους διακοσμητικά στοιχεία (κάδρα, λαμπατέρ κλπ)
Όμως και μόνο η ύπαρξη του ροζ-μωβ στις χρωματικές επιλογές, η καρώ ταπετσαρία στον ένα καναπέ, το λευκό αντί για σκούρο ξύλο στα μικρότερα έπιπλα όπως και η σχεδόν “αόρατη” μπεζ μοκέτα εξαφανίζουν από την όλη ατμόσφαιρα κάθε “αυστηρότητα”.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα για το πως η χρήση ενός και μόνο μεγάλης επιφάνειας πιο μοντέρνου κομματιού, όπως το συγκεκριμένο τραπέζι, μέσα σε ένα εντελώς κλασσικού ύφους έπιπλα όπως και η χρήση παστέλ αποχρώσεων μπορούν να δημιουργήσουν ένα ιδιαίτερα “ζεστό” σαλόνι που σε κανένα σημείο του δεν δημιουργεί την “ασφυξία” του αυστηρά κλασσικού. Καθοριστικής σημασίας και εδώ για την συνολική όψη του χώρου το εντελώς “διακριτικό” χαλί και αντίστοιχου στυλ κουρτίνες.
Πολυθρόνες αυτού του στυλ, ένα κλασσικό στρογγυλό τραπέζι, γκραβούρες, πορσελάνες και ασημικά είναι βασικά διακοσμητικά στοιχεία στο “σπίτι της γιαγιάς”. Με την διαφορά ότι εκεί σίγουρα δεν έχει επιλεγεί το λευκό καραβόπανο για βασικό χρώμα των υφασμάτων, καρώ-ριγέ μοτίβα, ρόμαν στα παράθυρα και κανένα σεμέν.
Τυπικό δείγμα διακόσμησης βασισμένης μόνο σε μικρά μη κλασσικά στοιχεία όπως τα ψάθινα καλάθια, ο μοντέρνος πίνακας και το φωτιστικό. Κατά τα λοιπά όλα μα όλα ανήκουν στο εντελώς κλασσικό ύφος, ενώ και το μοτίβο του καναπέ καθορίζει την γενική πιο ανάλαφρη όψη του χώρου, που βεβαίως δεν θα ήταν καθόλου ίδια αν αντί για το ανοιχτόχρωμο ριγέ είχε χρησιμοποιηθεί πχ ένα σκούρο σενίλ που θα έπρεπε να “υποστηριχθεί” χρωματικά με κάποια επίσης σκούρα υφασμάτινα στοιχεία.
Η απαράμιλλη γοητεία του κλασσικού λευκού.
Κλασσικό σε όλα του σαλόνι, από το παρκέ έως τα κάδρα του, όμως το άσπρο -“πασπαρτού” απόχρωση στην διακόσμηση εσωτερικών χώρων- δημιουργεί ένα τελικό σύνολο εντυπωσιακά καλαίσθητο μέσα στο οποίο το πορτοκαλί φωτίζει τα πάντα επειδή βεβαίως του το επιτρέπουν οι λευκές-neutral αποχρώσεις στις μεγάλες επιφάνειες τοίχων-χαλιού.